Zoruma gideni içime attım
Bitmesin diye bu büyü...
yüzüne vurmadım hatalarını
Seni bagrıma bastım..kopamadım
Bile..Bile! icime sinmeden
Ayrılamadım..!
Biz Kirlendik..



Sana da, banada eller dokundu
Azar azar kaybettik birbirimizi
Gitmelerin korkutmuyor artık beni
Kokunu sök duvarlardan!
Bütün esyalarını topla!
Kapıyı hızlı çarp kararlı olsun!
Yalın ayak kaldı bir sevdam daha
Kederim bana ders olsun..!



Bu nasıl ayrılık, bu nasıl veda
Gözlerin kal diyor dudakların git
Bakışın anahtar, gözlerin kilit
Ellerin aç diyor, dudakların git.



Ayrılık; dönüşü olmayan nehir
Yalnızlık; yıkılmış bomboş bir şehir
Kaç sevda kül oldu böyle kimbilir
Gözyaşın kal diyor, dudakların git.



Gidersem, bir daha dönmeyeceğim
Kalırsam, kalbime yenileceğim
Çözemedim seni delireceğim
Gözlerin kal diyor, dudakların git.



Duvardan insin mi resimlerimiz,
Yabancı olsun mu isimlerimiz?
Ya o, deli dolu gecelerimiz
Anılar kal diyor, dudakların git.



Bu roman da biter belki birazdan
Ne aşklar yıkıldı gururdan, nazdan
Ağlıyor besteler yine hicâzdan
Şarkılar kal diyor, dudaklar git...

Akşam olmakta
uzak dağların ardında trenler geçmektedir şimdi
gözlerimde mavi gecelerin yıldızları
yüreğimde özlemin ince sızıları
yorgun güvercinlerin kanat çırpınışlarında soluğum
bakakalırım her akşam öyle dalgın, dargın ve ıraklardan ırak
yalnızlığımdır damlayan karanlığın kirpik uçlarında her gece
her sabah bir çocuktur içimde alıp başını gider uzak dağların doruklarına
yıllar var ki tek bir çiçek açmadı gönül bahçemde
kabr-i hanemde tek bir yolcu geçmedi
çöl oldu gülüstanım
şiiristanım, düşistanım



Oysa hep yolculuklardı sakladığım kendime, keşifsiz denizlerdi
yıllarca bir ayrılığı biriktirdim deltalarda, bir yalnızlığı
kendimden kaçıp kaçıp kurtulmak isteyen bir gemiydim belki
belki bir deliydim herkesin akıllı olduğu bir dünyada
oysa yıllar varki tek bir gemi gecmedi denizlerimde
göğümde tek bir martı uçmadı
yaşlı ve yalnız bir ağaç gibi sürgün kaldım yüreğimin içinde
bilirimki, her akşam gözlerimde akıp giden o çağıltı
avuçlarımda taşıdığın ateşle sudur
uzak dağların ardında kalan menekşe gözlü bir kızın kokusudur
her dizede yüreğime kanayan sözcüklerle yazılan

Akşam olmakta
uzak dağların ardında trenler geçmektedir şimdi
yüzümde sınırları çizilmemiş bir hüznün camları parçalanıyor
depremler başlıyor her gece, şehirler çöküyor içimdeki çukura
ve her sabah yeniden yüreğimde sızılarla uyanır bir dağçiçeği
bakarım öyle uzaklara kanayan gülüşlerle, kırık düşlerle
ki, metropol duvarlara yapıştırılmış
boynu bükük bir resim karesi gibiyim sanki
hüzünlü yüzüm aykırı sakalımla



Akşam olmakta
uzak dağların ardında trenler geçmektedir şimdi
gecede keman hıçkırıkları, başımda gam
belki analar ağlamaktadır uzak bir kentte
yittik çocuklar, yorgun babalar ve yüreklerinde ezikliği çaresizliğin
belki herkes bir yarayı sarmaktadır kendi içinde kimbilir
kimsesiz bir ölümü karanlığında



Yıllar varki, ayrılıklar yaralı bir nehir gibi akmaktadır içime
rüzgarlar eserken alnımın sahillerinden, uzak denizlere savrulur düşlerim
kirlenir mavi gülüşlerim, yaralanır martılar, havada asit ve kir kalır
simsiyah bir bulut gölgeler yüzümü her gece, gecelerki, yaslandığım tek sığınak

Akşam olmakta yine
ey geceden gelip geceye giden trenler
bir gün yanlış saatlerin gözlerimde buluştuğu bir noktada
bir damla su gibi düşünce hayatın uçurumundan
son isyanını çekince yüreğim, alıp götür beni buralardan
insanın uğramadığı uzak kıyılara
bir derviş gibi ıssızda yanmak için, kendi içimde sarmak için yaramı...

Şaşarsam bir gün gittiğim yoldan,
doğru yola sokmak icin gel olur mu...?
Yollarım engellerle dolu ise,
yardım etmek için benimle gel olur mu...?
Bırakmiyorlarsa beni sana,
dağları aşarak gel olur mu...?
Uçurumun kenarında isem eğer,
elin elimde olsun olur mu...?

~---~

Bakarsam eğer bir gün başka güzele,
karşıma çık olur mu...?
Aldanırsam sahte gülüşlere,
aklıma gelen sen ol olur mu...?
Oynarsalar gönlümle bir gün,
korumak için meleğim ol olur mu...?
Kaptırırsam kalbimi bir başkasına,
söküp atan sen ol olur mu...?

~---~

Kalkarsa dünyada olmayan huzurum,
sevincim sen ol olur mu...?
Yarım kalırsa bu sensiz geçen ömrüm,
gurbetde sılam da sen ol olur mu...?
Aç kalırsam eğer Aşk'ından,
ruhumu besleyen sen ol olur mu...?
Kanatırsalar gönlümü derinden,
merhemimde sen ol olur mu...?

~---~

Mısralarda ararsam seni bir gün,
çıkıp gel Aşk defterime olur mu...?
Dalarsa gözlerim yollarına,
haber vermeden, kapıyı çalmadan gel olur mu...?
Ağlarsa bu gözlerim hasretinden,
silmek için koşa koşa gel olur mu...?
Son nefesimde bile seni dilersem,
yanımda ol...

OLUR MU...?

 

 

Ben sustum uzaktaki yar

Dudaklarimin arasindaki sarki,saclarimi oksayip giden ruzgar,

Yuregimin kaniyla yazdigim siirler,akan deryalar,nehirler sustu.

Sustu ve uzaktaki yar sustu...

Hep hep sustumda ne oldu ki?

Bitkin,kirgin perisan yasadim.Kanimla yazdim yuregime.Nakisladim.

Oyle, oyle cok sevdimki seni...sevdimde....sevdimde ne olduki??

Kara sapli bicak sirtimda yasadim.

Sabahlara kadar inleyip gunesi gozyasimla selamladim.

Hayallerime yazdim,duslerimde topladim.

Yuregime,yuregime koydum seni.Yuregimin en derin yerine.

Koydumda...koydumda ne oldu ki??

Ben sustum,sen soyle uzaktaki yar.Soylesene gonul yaram...?

Ben...ben zaten hep susmadimmi??

Bu dort duvar arasina hapsedilip,susmaya mahkum edilmedimmi??

Canim diye sevmek hakkim degilmi?

Seni hayal edip,seni sensiz yasamadimmi???

Duvardaki resmine bakip bu gozler,kahir dolusu aglamadimmi??

Ben sustum gulum,sen soyle.Ben....ben sustum.

Soylesene hasretim?.hasretim sana degilmiydi?bu yalvarislar yakarislar

Canim gibi sevmedimmi?Sevipte canima katmadimmi??

Soyle be uzaktaki yar...!

İsmini,dudaklarima hece yapmadimmi?

Allahimdan sonra sana tapmadimmi?

Seni mavi bulutlara yazip, duslerimde toplamadimmi??

Sana olan sevdami,soyle?yildizlara haykirmadimmi?

Ben haykirdikca, yildizlarin bir bir kaymadimi?soyle

Dusmedimi yildizlarin. Dusup kaybolmadimi??

Gokyuzu birden kararip, simsekler cakip kasirgalar kopmadimi?

Cehennem gibi yanan yuregimin ustune yagmurlar yagmadimi?

Yagmurlarin yuregimi sondurmedigine sahit olmadinmi?

Hep sana yanmadimi yuregim.soyle..?.yanmadimi?

Ben sustum..

Ben sustum be canim sen soyle...

Ben zaten hapsedilip, susmaya mahkum edilmedimmi?

Kirli bir gomlek gibi cikarilip atilmadimmi?

Sabahi olmayan yorgun gecelere hayalinle girmedimmi??

Hep ayni iskence.sabahlari beklemedimmi?

Soylesene bi tanem sevdamla yuregimi daglamadimmi?

Ayaz geceleri,sensiz titreyerek bitirmedimmi?

Soyle yarim...ben sustum...ben hep susmadimmi?

Nemli kirpiklerimde sensiz geceleri oldurmedimmi?

Yuregim sizlarken,yarali gonlume kirilmadimmi?

Yuregime hep ayni aci,ayni iskence dolmadimi?

TAPTIM DA SANA NE OLDUKİ....?

Hep yikilip kahir dolusu aglamadimmi?

Ayaz geceler,ugrunda titreyerek yasadim

Diz cokup onune,avuc acip yalvardim.

YALVARDIM DA NE OLDU Kİ....?

Kalbinin dilencisi,yureginin kolesi oldum belalim

Yuregim kaniyor,gozlerim agriyor

Tukendim...tukentim be gulum.

Yoruldum...halim kalmadi. yikildim oldugum yere.

YIKILDIM BE BALIM...

Ben sustum be belalim Ben sustum

Yemin ederim.yemin ederimki sustum

Gozlerimden herseyi alip giden kasirga sustu

Hep soylemek istedigim o sarki varya,

Dudaklarimin,dudaklarimin arasindaki o sarki sustu

Penceremin camina vuran yagmur damlalari sustu

Yuregim sustu,konusan dilim sustu

Ben...ben sustum uzaktaki yar

Sen soyle,

Ben,

Ben sustum.

Sustum sustum....

 

 

 

Gün gelir en güzel AŞK'lar en güzel Sevdalar bitermiş
Sonu olmıyan sanılan, kalplerde yanan AŞK ateşi sönermiş
Giden gider, geri dönmez artık, geriye kalanlar hatıralarmış
Sevenin halini, çektigini ve acısını Sevenler anlarmış

~*~*~*~

Gözlerden akan yaşlar artık gönüle akarmış
Sevdiğin insan artık kanayan gönlünde yaşarmış
Rahat uyuduğun yatak, başını koyduğun yastık taş olurmuş
Öylesine yaşadığın hayat hatıralarla duygu seli olurmuş

~*~*~*~

Lelya ile Mecnun misali, her AŞK'ın kaderinde ayrılık varmış
Kabuk bağlıyamıyan gönül, azdıkca azarmış
Kadere çaresizce boyun bükmek, en büyük kedermiş
Vedasız bir ayrılık, sessiz sedasız bir gidiş ölümden betermiş

 

Sus gönlüm.Çok dile getirme.Sen dile getirdikçe gönlün daha da coşuyor,daha meraklanıyor ve beklemek daha da zorlaşıyor.

Sus gönlüm.Çok laf etme.Az söyle ki işimiz olgunlaşsın.Az söyle ki Hakka karşı yanlış kelam çıkmasın.

Sus gönlüm.Bir elif miktarı sus.Az kaldı bahara.Dayan gönlüm.Denizin içinde meydana gelen görünmeyen dalgalar gibi yüreğin biliyorum.Beklemekten başka çare olsaydı,seni durdurmazdım…İnan bana…Ama yok.Başka çare yok.Unutma ki ilaç bile beklemeden tesir etmez,çiçek bile vakti gelmeden önce açmaz…

Sus gönlüm.Bu kışın bahara dönünceye kadar.Bu gece gündüz oluncaya kadar.Uzak yollar yakınlaşıncaya kadar.Bu sıkıntının ardından ferahlık gelinceye kadar.Ve yüzümüz vuslat gözyaşlarıyla ıslanıncaya kadar sus…

Sus gönlüm.Seni senden daha iyi bilen Rabbinin hükmü vuk’u buluncaya kadar.Senin nasibin sana ulaşıncaya kadar,ulaşmayanlarınsa senin nasibin olmadınığını anlayana kadar sus…

Sus gönlüm.Onun geleceğini görünceye kadar.Acının bala dönüştüğünü farkedinceye kadar.Onun gönlünün senin gönlüne muhabbet düğümüyle bağlandığını görünceye kadar.

Sus gönlüm.Sebepler var edilinceye kadar.Bahaneler oluşuncaya,birbirimizin nasibi oluncaya kadar sus.

Sus gönlüm.Bütün bu susmalarına karşılık her şeyin hayırlısının olacağına inanarak sus.

Sus gönlüm.Her susuşun bir cevap olsun.Her susuşun,sabrın olsun.Her susuşun,duan olsun.İçten yakarışının adı olsun,susuşun.Bekleyişinin.umut edişinin,inancının,sevdiğinin vurgusu olsun,susuşun…

sensiz kalmış bu ıssız şehir

mezar oldu bana

 

sen yollarda kaybolurken sessizce

zamana erteledim gelmelerini

zaman eritti şimdi beni...

 

 

derlerki acılar zamanla azalırmış

yaralar derinde olsa bir gün kapanırmış

hayat rüya aşk bir yalanmış

olmadı bebeğim seni unutamadım...

mapus kalmış yüreğimde sevdan saklı

içim yansada geçmesin derim bu sızı

seni sevmek sevmelerin en güzeli

sensin benim ömrümün tek özeli

ellerim titresede gözlerim görmesede

ecel bir gün beni alıp götürsede

bu can bedenini terk etsede ne fark ederki

ben seni sensizlikte sevdim ey sevgili…

sensizlik ölüm sessizliği değilmiydi…

şimdi diyorsunki bana unutursun zamanla

çiçek açmayı

ateş yanmayı

ana evladını unuttumu söyle bana

ben nasıl unutayım seni…

bu yürek yangını beni kavurdu

zaman küllerimi savurdu

sen gittiğinden beri dünya dönmeyi unuttu

bendemi unutayım seni ey sevgili…

ben nasıl unuturum seni…

 

İlişik yaşayacaksın. Uzaktan seveceksin eğer ille de sevmek istiyorsan.
Bağlanmayacaksın bir şeye öyle körü körüne. “ O olmazsa yaşayamam” demeyeceksin işte.
Yaşarsın çünkü. Öyle beylik etmeye gerek yok ki…Çok sevmeyeceksin mesela.
O daha az severse kırılırsın. Ve zaten genellikle o daha az sever seni,senin onu sevdiğinden.
Çünkü değil midir ki aşk biri kaçarken diğerinin kovalaması. Değil midir sevenlerin bir türlü kavuşamaması.
Çok sevmezsen çok kırılmazsın…Çok sahiplenmeyince,çok ait de olmazsın hem.
Çalıştığın binayı, masanı,telefonunu,kartvizitini… Hatta elini ayağını bile çok sahiplenmeyeceksin.
Sahiplenmeyeceksin.Senin değillermiş gibi davranacaksın. Hem hiçbir şeyin olmazsa,kaybetmekten de korkmazsın.
Onlarsız da yaşayabilirmişsin gibi davranacaksın.
Çok eşyan olmayacak mesela; bir evin olacak paldır küldür yürüyebileceğin… ya da içi kuru toprakla dolu saksıların.
Çiçek olmamalı içinde;olursa sen yetiştirirsin ve alışırsın bir gün solduğunda kaybettiğini anlarsın ve kırılırsın.
Bu yüzden sonu olan hiçbir şeye bağlanmayacaksın…İlle de bir şeyleri sahipleneceksen, gökyüzünü sahipleneceksin, güneşi, ayı, yıldızları…
Çünkü bileceksin ki onlar yok olduğunda sende yok olacaksın. Mesela kutup yıldızı; senin yıldızın olacak “o” diyeceksin…
her akşam görecek,gece onunla uyuyacaksın ve sabah yok olacak.
Ama biliyorsun ki o akşam seni görmek için tekrar pencerende görünecek…
İlle de aşk istiyorsan ona aşık ol,onu düşün…Mutlaka sana ait olmasını istiyorsan bir şeylerin mesela gök senin olacak.
Gözlerini kapattığın anda kendini orda bulacaksın. Gece gündüz sen ona değil o sana gelecek.
Yokluğunda yağmur bırakacak bulunduğun topraklara damla damla.
İlle de bir şeye ait olacaksan renklere ait ol! Mesela maviye… sonsuzluğu hissettirecek sana aynı zamanda mutluluğu…
Ya da pembeye… Hayallerinin güzelliğini simgeleyecek sana ve ya hayal kurmanın güzelliğini…
Ya da cennete ait olacaksın. Çok sahiplenmeden,çok ait olmadan yaşayacaksın.
Hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş hem de hep seninle kalacakmış gibi…

 

 

Deli Yangınım
Kirpiklerim ucunda parlayan
İki damla gözyaşımsın akıtamadığım
Kaybetmekten deliler gibi korktuğum
Dudaklarımda tebessümüm , kıyamadığım
Kalbimin deli çarpıntısı, çılgınım
Canım, bebeğim, tatlı belam
Ellerimin sıcağı, benliğimi ısıtan
Mutluluğumun tek ilacı, çarem
O güzel gözlerindir birtanem
Yüreğimde yeşermiş yüreğin
Seni sevdim, seviyorum
Seni, hep seveceğim
Son nefesimde sen olacaksın
Tüm aşk'lara kapadım dünyamı
Sadece sen dolacaksın
Deli yangınım, kor ateşim
Sen hep bende yanacaksın