|
|
|
 |
|
HERŞEY YALANDI |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Bu aşkın nüshası rüzgarlarda,
Aslı bende kalacak,
Bizi hasret saracak,
Bulutlar çıldıracak ..
Ben Artık Gidiyorum.!
Sana sımsıkı sarılmak istiyordum..Ah bir görsem,bitirsem içimdeki özlemini bu kadar zor gelmeyecekti senden, sevginden vazgeçmek..Nasıl olsa alışkınım ya seni görmemeye,galiba böyle de başarabilirim.!
Ayrılık başımı döndürüyor
Kavuşmayı özlettin
İntiharlar kuşandım
Bu aşkı sen kirlettin.
Belkide ben.!
Neler yazmak istiyorum sana bir bilsen,tek yapabildigim yazmak oldugundan yine yazıyorum işte.!Seni daha önce de yazmıştım ama bu kez bir daha yazmamak üzere,seni beynimde, içimde bitirerek yaziyorum, yada bitirmek isteyerek..Ne kadar sürer bilmiyorum ama ben senden,sevginden vazgeçmek istiyorum.
Dünyaları etrafında döndürmek isteyen bir kalbi bilerek isteyemezdim.Kendimden ve senden habersiz bir tanemmm" olmuştun sen..Öyle ya;Sen bir taneydin;Eşin benzerin yoktu yeryüzünde,Yoktu Sen Kadar Güzel Güleni!
Geçtim borandan kardan
Yitirdim bahçeleri
Ellerimi tutmazsan gülüm
Yatamam geceleri
Ne kadar gerçeksen o kadar yalandın..Ve ben her seferinde en baştan başladım... Yeniden bir sondayım ama bu kez yeniden başlayacak gücüm yok..Ben senden vazgeçmek istiyorum.!
Bu aşkın nüshası rüzgarlarda
Kahrı bende duracak
Sende ihanet gülüm
Bende matem kalacak
Herkes gibi biri olmanı yada hiç kimse olmanı istiyorum..Sesini duymak için telefonlara sarılmaktan vazgeçmek,ismini duydugumda içimin titreyip,gözlerimin dolmasından kurtulmak istiyorum..Senin benim için herhangi biri olman ne kadar zor bir bilsen... Zaten kolay olan ne vardı ki benim için; Sanki seni öldürmemle sevmem arasında hiçbir fark yoktu..Ve ben hep sevgim yüzünden cezalıydım...Hiç sonu olmayan bir yolda seninle yürümek,yeni çıkan filmleri birlikte izlemek,saatlerce sana sarılı kalmak,sadece ama sadece bir kez olsun sana sarılıp uyumak,bir sabah gözlerimi açtıgımda yanımda seni bulmak isterken, sen sevgimle utanmamı sagladıgın için galiba gerçekten bir taneydin..
Bu aşkın efkarı şarkılarda
Yüzün bende solacak
Bizi zaman yenecek
Ve anılar kalacak
Işte bu yüzden imkansızlıgına hep inandım.!
Ben yalnız kalıp seni düşünmeyi deli gibi sever oldugumda,sen benim her şeyim oldugunda ben senin için hiç yoktum...Bu yüzden yalnızlıklarım,aglamalarım,özlemlerim canını hiç acıtmadı.Benim tarafımdan sevilmek belki de hayatında önemseyecegin en son şeydi...
Keşke kendi dünyamda bir zamanlar seni sevdigimden hiç bahsetmeseydim
Sen beni hiç sevmedin.!
Ben Seni Seviyorum dedigimde Seni Seviyordum.!
Ben Seni Özlüyorum dedigimde Seni Özlüyordum.
Ben Senin Için Ölürüm Dedigimde ben senin özleminden zaten ölüyordum...
Ve Ben Simdi Senin Hayatından Gidiyorum.!
Ben Kaybettim...
Sen Kazandın.!
Artık sesimi duymayacaksın...
Sana sımsıkı sarılmak istiyordum,kokunu içime yıllarca bana yetecek kadar çekerek, sana sımsıkı sarılmak istiyordum....Gelmedin.!
Gelsen yapabilir miydim bilmiyorum...Ben artık gidiyorum.!
...ve gidişinden arda kalan gözyaşları..
Kalemim "Artık yaz'ma o'na" diye haykırıyo adeta.... Tam artık sana yazmıyacağım diyorum.. Aklımda tasarlıyorum yazacaklarımı. Tam yazmaya başlıyorumki, gene 'sen' dökülüyosun kalemime.. Kalemimden kağıdıma.. Ve Ardından arta kalan gözyaşlarım...
Saçmaalıyorum gene işte.. Yazacak birşeyim kalmadı sana dair.. Tükettin tüm cümleleri..
Ben gözyaşlarımla yazdım seni.. Sakladım yüreğimi.. Dökülüpte, yarmasın diye sevgimi ..
..ve bitişler.. gidiş ve bitişler .. her gidenin ardından ağlamaalar, hüzünler .. sebepsiz yere haykırışlar .. ve biten umutlar..
Ağlamam sana değil, sessizliğime..
Her gidişinden arta kalan sessizliğime .. Suskunum sebepsiz yere..
Sonsuzluğuma son notum bu belkide ..
Sen benim Birinci TekiL Şahsı'm oldun hep.. Ben=Sen. ne farkeder.. Ha Ben, ha Sen. Ha Sen, ha Ben. Ama senin için Ben, asla Sen olamadım..
Yandığımı hissediyorum.. Yokluğun yakıcı..
Ben ağlarken yokluğunda, sen yüreğime damlalar düşürmeye devam ediyorsun..
Düşürdün kalbimi elinden. Yüreğim yokluğunda yerlerde pusu kurmuş seni özlüyor... Seni arıyor köşe bucak.. Harf harf, kelime kelime yokluğunun adını koymaya çalışıyor...
Tüm tümcelerimde soru işareti bıraktı yalnızlığın ..
..ve bitişler.. gidiş ve bitişler .. her gidenin ardından ağlamaalar, hüzünler .. sebepsiz yere haykırışlar .. ve biten umutlar..
Kayıp giden mutluluğumda 'sen' vardın sadece.. Senin için ise sadece gözyaşlarım...
Kağıdım ıslak, yüreğim buruk.. Çıktığım bu yolda seni arıyorum.. Nerden başladıysam, ordan bitirmeye kararlıy'dım'
Geriye; gidişinden arta kalan yaşlar...
Aslında sen hiç yoktun
Sevgim çizdi yüzünün güzelliğini
Tutkularım şekillendirdi bedenini
Özlemlerimdi mütevazi yapan seni
Önce var et,sonra ona tutkun
Zavallı yüreğimi derde soktun
Ama aslında sen hiç yoktun .......
Ben zaten yoktum sende.. Tanımadın ! Bilmedin ! Sevmedin ! Ve en önemlisi beni hiç Hissetmedin !
Kaybolup giderken yalnızlığında, sen beni hiç tanımadın.. Oysaki bütün çabalarım 'sen'din. . ANLAMADIN! !
Çünkü ben; Üçüncü TekiL ŞahıS'ım Yüreğinde
Yine masum maskeni takmışsın. Bütün güzelliği ile yanlızlığının. Anlatmasan da bakışlarından anlayabiliyorum içinde kopan fırtınayı. Dilinin ucunda geliyor da söyleyemiyorsun. Üzgünsün, çaresizsin. İlk defa olan karşısında eli kolu bağlanmış duruyorsun. Elinden gelen yapabileceğin hiç bir şey yok.
Biliyorum için acıyor.
Benim belki de yapabileceğim tek bir şey var.
Gitmek.
Bu şehirden kilometrelerce uzağa gitmek. Taki içime soluduğum senin kokunu duyamayacağım kadar uzağa. Mahrum bırakmak kendimi o güzel gülüşünden , sıcacık ellerinden herşeyinden vazgeçerek cezalandırmak bunca yaptıklarımdan sonra kendimi. bir daha sesini duymamak belkide en acısı. Bu kalbim sensizliğe en fazla kaçgün dayanır bilmiyorum. Hiç sensiz kalmadım ki.
Ağlarım sokak ortasına şuracığa oturur ağlarım bak. Utanmam kimselerden. Biri bakmış ayıplamış umrumda olmaz. Sende ağlarsın gece yastığa başını koyduğunda gözlerini tavana diker gözyaşlarını içine akıtırsın
Üzülürsün..
Gözlerime bak sadece. Ancak onlar anlatır sana sevgimi. Konuşacak mecalim kalmadı artık. Tek kelime daha edersem hıçkırıklara boğularak boynuna sarılıp ağlayacağım. Bunu istemiyorum. Sonumuzu böyle hatırlamak istemiyorum. En güzel haliyle “gülüşünle” hatırlamalıyım seni. İçimi eriten bakışlarınla.
Evet artık Gitmem lazım.
Vedaları hiç sevmem bilirsin.
Artık yanında olamayacağım.
Aynı şehirde aynı havayı solumasak da , gökyüzüne bak.
En azından aynı gökyüzünü paylaşacağız.
Hoşça kal
Bu benim ilk yalnız kalışım,
İlk gurbet ellere düşüşüm,
Kendimle savaşımın yıl dönümü,
Hasretim gizli efkarım içine dönük,
Ben ise korkulara sevgi salgılayan tek savaşçı.
Koku nedir çile ne bilmezdi benim yüreğim,
Sen çıkmadan önce tabi,
Özleminle yaktın beni sonra da canlı canlı!
Kavurucu sıcaklık yaktı göğsümü,
Dayanmaya çalıştım ben her ölüm anında,
Beynimi kemiren bu duygusal çelişkilere bir son vermeye çalıştım,
Belki başardım belki de umutsuzluğa yenildim,
Direndim ama gayret ettim yıkılmamak,
Aldanmamak için özlem denilen sancıya,
Sende yoktun yanımda,
Halbuki sadece sen sarardın beni kollarına,
Sen okşardın saçlarımı,
Mavilerimizi paylaşırdık seninle,
Hayatımızı satmıştık her ikimizde birbirimize,
Bağlı kalacağımıza söz vermiştik,
Tek sen değildin beni yıkan,
Anamda beni yalnız bırakıp gitmişti buralardan,
Hasreti hep içimde bir çocuk gibi;
Gece gündüz ağlar oldu,
Susturamadım içimdeki bu feryatları,
Belki de gücüm yetmezdi bu çelişkilere,
Donuk hücrelerime ben seni yazardım oysa geceleri,
Bülbülün feryatları vokal olurdu göz yaşlarıma,
Birlikte söylerdik en içten en güzel şarkıları,
Yıldızları sayarken sen olmalıydın yanımda,
Bu hasret sürgünlerinde beni yalnız bırakmamalıydın,
Hayat boyunca eksik etmemeliydin gülücüklerini benden,
Ayazlar da elimden sen tutmalıydın,
Sadece sen dokunabilirdin gözlerime ellerinle,
Bırakmamacasına sarılmalıydık,
Nede güzel olurdu değil mi?
Ama sen mahvettin bütün bu güzel günleri,
Nasılda kıydın sen bu taze sevgiye,
Kimseler göz etmesin diye ben saklardım sevgimi herkes ten,
Sen başkaydın benim için,
Rüyalarımın prensesi hayatımın anlamıydın sen,
Özgür bir kuş gibi hissederdim yanındayken senin,
Ruhumu sana teslim eder gözlerinde yüzerdim,
İçimde burukluk olsa da,
O güzel gözlerin solmasın diye söylemezdim de sana,
Ama bana yaptıkların.....
Yıktın gittin sen beni viran kıldın hapse mahkum eyledin,
Karar kıldın hemen cezamı yazdın deftere,
Bilemezdin asla tahmin edemezdin seni ne kadar sevdiğimi,
Bulutlar bile ağlardı bana bu yalnızlığıma,
Geceleri hasretin daha bi çökerdi omzuma,
Yüklenirdi hep bana hep yalnızlığıma,
Şimdi ne sen varsın nede o güzel günlerimiz,
Bitti her şey yine sensizim,
Yine bir başımayım,
Ama umudumu yitirmiş değilim,
Hani sende derdin ya “güçlü olmalısın” diye,
Evet güçlüyüm hala ayaktayım,
Ölmedim,yenilmedim hayata,
Aşka dair ne varsa attım kalbimden,
Luzumuna ihtiyaç duyardım arada sırada ama,
Sevgim tünemişti,
Artık lanet eder oluyorum seni sevdiğime seni ilk öptüğüm güne,
Keşke bağrıma kor alevleri yükleseydim de sana aşık olmasaydım diye
pişmanlıklarımı duyuyorum,
Volta atıyorlar pişmanlıklar denizlerimde,
Efsunkar gülüşüne bir yenisi daha ekleniyor,
Ben yeni sevdalara yüzüyorum,
İster gel ister gelme,
Bu gemi herkese açık,
Sevilmenin kıymetini bir gün anlayacaksın,
Ve gözlerin yine beni arayacak,
Vuslat diye aranır olacaksın,
Ama ben olmayacağım yanında,
Kendin ettin kendin buldun,
Allah’a emanet ol!  Ağla Yüreqim
Sevdiqim
Yar Bildiqim
Buqün Yalnızca Seni Seyrettim
Resmini Elime Alıp
Gözlerine Baktıkca Eridim
Sen Görmedin Tabii
Belki Hissetmedin Bile
Oysa Günes Doqumundan Batımına Kadar
Ellerin Avuclarımdaydı
Saclarını oksadım
Cicekleri Oksarcasına… İncitmekten Korkarak
Sevdamı Fısıldadım Kulaqına
Ve Basım Hep Göqsündeydi !
Ama Sen Bilmedin !
Hisseder Dedim;
Hissetmeli,
Duyumsamalı Dokunuslarımı…
Özlemin Sarıp Yüreqini, Aklı Gözlerime Takılıp Aramalı
Ahh Be Bitanem
Rüzgar Yaprakları Oksadı
Kuslar Cilvelesti Dallarda
Ben Hep Boynumu Büktüm Seyrederken
Simdi Otur Aqla Yüregim !
Cünkü Sevdiqin Seni Aramadı !!!
geceler, yaşanmaz olmuştu sensiz,
dün gece, yağmurda bekledim seni.
her düşen damlaya, sordum çaresiz,
dün gece, yağmurda bekledim seni...
sordum, cevap vermedi köşe başları,
''görmedik'' dediler sokak taşları,
zor sildim, gözümden akan yaşları,
dün gece, yağmurda bekledim seni...
sırılsıklam oldu resmin elimde,
her damla kan oldu, şu gözlerimde,
kasırgalar koptu, sensiz kalbimde,
dün gece, yağmurda bekledim seni...
seni öyle sevdim, ölecek gibi,
hasret, yüreğimi delecek gibi,
her ayak sesinde, gelecek gibi,
dün gece, yağmurda bekledim seni...
yağmur ağladı, ben boyun bükerken,
hasretin çıldırdı, beni yakarken,
isyan edip gökler, şimşek çakarken,
dün gece, yağmurda bekledim seni...
Ellerini bıraktığım gün
Ruhumu da sende bırakmıştım
Yıldızlar södüğünde
Direnip uykulara sessizce
Feda ettim cevapsız sorulara bölünmüş rüyalara
İstanbulun en fakir mahallesinde
En ücra köşesinde
Ekmek arası sevdalar saftık ya ikimizde
Bir daha hiç gitmemek için gelmediğin de
Şarapa vurdum sevda naraları atan ayyaş dudaklarımı
Sensiz öksüz tenimde
Gitme saati geldiğinde
Sevdamı ikimizle birlikte ölüme terkettim yatağında
Ellerini bıraktığım günde.
Eğer hayatından çekildiğimi hissedersen, bana sana geri dönmemem ve seni yeniden deliler gibi sevmemem için şans dile...
İstersen gidebilirsin..(gözlerime bakma sakın bakarsan vazgeçersin!!)Beni düşünmeden...
Her zaman yaptığın gibi yine gidebilirsin...
Ben cümlelerimi sensizde kurarım..Bak sensiz sabahada kalkabiliyorum ne güzel..Yine ötüyor kuşlar ne kadar güzel melodileri..Unuttum mu ki çoktan senin sesini...
İstersen gidebilirsin.. (gözlerime bakma sakın bakarsan vazgeçersin!!)
Beni düşünmeden...
Her zaman yaptığın gibi yine gidebilirsin...
Ne kadar güzelmiş yanlız başına kalmak..Ne kadar güzelmiş gözlerin acımadan uyumak..Geceleri ağlamadan,yastığım ıslanmadan rüyalarım olmadan sessizliğe dalmak..
İstersen gidebilirsin.. (gözlerime bakma sakın bakarsan vazgeçersin!!)
Beni düşünmeden...
Her zaman yaptığın gibi yine gidebilirsin...
Demli bir çayı tek başına yudumlamak,aynaya baktığımda kendimi görebilmek,seni sensizde sevebilmek ne güzelmiş..Mutlu cümleler kurabilmek,ellerini tutmadan yüreğimi hissedebilmek,hüzünlerden sevinçler çıkarabilmek ne kadar güzelmiş..
İstersen gidebilirsin.. (gözlerime bakma sakın bakarsan vazgeçersin!!)
Beni düşünmeden...
Her zaman yaptığın gibi yine gidebilirsin...
Sadece şunu düşün ki!!!
Bir daha gelirsen gidemezsin!!!
İstersen gidebilirsin.. (gözlerime bakma sakın bakarsan vazgeçersin!!)
 
sana şiirler yazmak istiyorum...
dize dize...
kahramanı biz olan masallar...
ki sayfa sayfa...
ve gönlüne yağmak istiyorum...
damla damla...
kitap okumak istiyorum...
dizlerinde...
omzunda ağlamak...
sonra numaradan kavga edip...
sana küs olmayı istiyorum...
gelip habersiz seni öpüp barışmak...
ve hayaller kurmak istiyorum...
çocuk gibi...
el ele tutuşup...
delice koşmak...
kağıt helvana ısırık atıp...
sonra da kaçmak...
ben artık senle bir şeyler yapmak istiyorum...
akşam evime sen varsın diye...
uçarcasına gelmek...
sen olmadığında dudak bükmek...
sesini evde duyunca havalara uçmak istiyorum...
ben senle bir ömür istiyorum._____________________________________________
Hani bir hayal ya bu… Sen olsaydın hala hayatımda mesela, ben gecenin sessizliğini içimi acıtan şarkılarla bozarken, bir mesaj gelseydi telefonuma. Gülümseyerek mesajı okusaydım.
- Uyudun mu bebeğim?
- Uyumadım, sen niye ayaktasın bu saatte?
- Su içmeye kalktım.
- Uyu gülüm, erken kalkacaksın.
- Seni seviyorum, sende uyu artık. İyi geceler.
- Tamam yatıyorum. Bende seni seviyorum, iyi geceler.
-
Ve huzurla dalsaydım uykuya.
…
Rüyama hiç gelmezdin. Zaten istemezdim gelmeni.
Kızma hayatgülüm !
İstemediğimden değil, korktuğumdan aslında.
“Rüyada sevgili görmek, ayrılığa delalettir.” Cümlesinin içime saldığı korkudan dolayı istemezdim seni rüyamda görmeyi.
…
Ve sabah olur.
Gözümü açar açmaz telefonu alırım elime.
“1 mesaj alındı” uyarısının beni en mutlu ettiği zamanlardır onlar.
- Günaydın aşkım
- Günaydın bebeğim
Ya da hayal bu ya… Şöyle de olabilir mesela;
…
Ve sabah olur.
Çok uyumuşumdur, artık öğlen olmuştur.
Telefon çalar.
“Kölem ol gel desen, gelmem mi yar ?
Uğrumda öl desen, ölmem mi yar ? …”
Melodisi eşliğinde açarım telefonu.
- Efendim
- Günaydın aşkım
- Günaydın hayatgülüm
- Hadi kalk artık, çok uyudun
- Tamam kalktım.
…
Devam eder tabi ki konuşma.
Ve “SENİ SEVİYORUM”’ la kapanır telefonlar.
Huzurla uyanırım.
…
İşe gitmek için hazırlanır, seni ararım.
- Çıkacağım evden şimdi, işe gideceğim
- Hava çok soğuk bebeğim sıkı giyin. Atkını al, bereni tak, hatta iki tane çorap giy.
- Saçmalama !
- Lütfen, çok soğuk. Üşür hasta olursun. Söz ver bana şimdi, dediğim gibi giyineceksin.
- Peki, tamam. Söz hayatgülüm.
Ve “SENİ SEVİYORUM”’la kapanır telefonlar.
…
İşe giderim.
Başlamadan önce yine seni ararım.
- İşe başlıyorum şimdi
- Tamam, ne zaman bitecek?
- Bilmem, sekizde biter sanırım.
- Tamam. Çıkınca mesaj at, merak ederim.
- Tamam hayatgülüm.
- İyi çalışmalar bebeğim.
- Teşekkürler.
Ve “SENİ SEVİYORUM”’ la kapanır telefonlar.
…
İş biraz uzar. Mesaj gelir ardı ardına.
- Hadi bitmedi mi işlerin, çıkmadın mı daha?
…
İş biter…
- Çıktım şimdi, eve gidiyorum.
- Eve gidince haber ver bana.
…
Eve gelirim, yine konuşuruz.
Ve “SENİ SEVİYORUM”’la kapanır telefonlar.
…
Uyumadan önce 1 mesaj alınır telefonlarımıza. Artık o an içimizden ne geldiyse yazılmıştır. Çalıntı değildir sözler, gerçektir, bizimdir. Yüreğim (iz) dir..!
Sonunda “SENİ SEVİYORUM” yazar.
…
Hayal ya !
Değildi,
Hayal değildin.
Gerçektin, benimdin. Hayatımın en güzel günleriydi o günler. Biteceğini hiç düşünmemiştim.
Bittin !
Gittin !
En güzel günlerimi, en acı hatıralara çevirdin giderken.
Hiç olmadığım kadar mutluyken, hiç üzülmediğim kadar üzüldüm.
Gitmezsin, benimsin sanarken, bir anda sensiz kaldım.
En gerçek hayalimi yıktın.
Uzatmaya gerek yok.
Giderken beni de bitirdin. Ama öldürmedin.
Keşke öldürseydin.
Şimdi hayal ya, acaba yine gelir misin?
…
Sensiz yokum ben, nefessizim, bir hiçim !
Hiç mi özlemedin?
Hiç merak etmiyor musun artık?
…
Bebeğin uyuyamıyor sensiz.
Günüm aydınlanmıyor sensiz. “AŞKIM GÜNAYDIN” demeni bekliyorum.
Bebeğin üşüyor, çok üşüyor. Sıkı giyinmiyor mesela sen gittiğinden beri.
Kimse merak etmiyor işlerimin ne zaman biteceğini ve ne zaman eve gideceğimi.
Bir başımayım… !
…
Hayaldin, gerçek oldun.
Belki de bir rüyaydın.
Sevilen sendin ya hani, sevgiliydin ya… Rüyaydın ve bittin işte. Ben uyanır uyanmaz ayrılık geldi.
Korktuğu başına gelirmiş insanın.
Bittin, bütün güzelliğinle…
Yine hayal oldun.
Aslında şimdi acı bir hatıra oldun.
Özlenen, sevilen
Ve hala inadına beklenen sevgili....!
Ağladığını gördüm düşümde,
Gözyaşına uzandım dokunamadım...
Bi sigara yaktım ikimize,
Dumanıyla birlikte seni çektim içime,
Son nefeste haykırdım adını,
Seni bulamadım.
Ellerim ellerini aradı,
Gözlerim gözlerine hasret.
Aynı havayı soluduğuz yerlerde dolaştım,
İzine rastlayamadım.
Şimdi sana son kez yalvarıyorum gel,
Hani bırakmıştın ya beni bi ayaz gecesinde
Ben hala o gecedeyim gel, Kokuşmuşluğumla ,açlığımla ,sevdamla...
Seni bekliyorum gel.
Yorgun akşamlarda adını kazıdım duvarlara,
Gülüşünü özledim.
Gülüşünü özledim gittin.
Etrafa neşe saçan gülüşünü, beni parçalayan gidişini özledim.
Şimdi ölüm döşeğindeyim,
Vasiyetimi yazıyorum,
Üstüme örttükleri yırtık ceketimi yağmurlara,
Cebimdeki son sigarayı aşıklara,
Kalbimden süzülen gözyaşlarımı sana bırakıyorum,
Ve diyorum ki;
El ele tutuştuğumuz,
Hasretle kavuştuğumuz günlerin hatırına,
Sen değiştin,resimlerin hiç değişmedi.
Nasıl seviyorum bilemezsin şu albümü.
Resimler yabancı değil resimler ölmüyor.
Aslında acı olan şey,sevgilerin ölümü.
Sahte renkler yerini gölgelere bırakmış.
Resimlerde siyah beyaz gözlerin dudakların.
İşte bak! Ellerin ellerimi arıyor.
Resimlerde besbelli anlatamadıkların.
Şimdi bir çerçevede gülümsüyorsun bana.
Hatırlıyormusun bu resmin çektiği günü.
Bakışların ne kadar duygulu,ne kadar sıcak.
Anlıyorum neler düşündüğünü.
Bir başka resimde biraz kederlisin.
Hüzünlü bir şarkı dökülüyor dudaklarından.
Şimdi senden çok uzak bir şehirde.
Seni seyrediyorum bir albüm yaprağında.
Bu karanlık yoktu bir zamanlar,sen vardın.
Yaşamak cömertçe sunduğun bir ışıktı.
sen değiştin,onlar hiç değişmedi.
inanır mısın resimlerin senden daha vefalı çıktı
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ADAMIN ORJİNALİ |
|
|
|
|
|
| |
Sevmek Yürekli Olana Yakısır Seni Sevdiysem Buna qim Karışır....
|
|
|
|
Bugün 16 ziyaretçi (33 klik) kişi burdaydı! |
